نوشته های مشابه

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نام سید مهدی شجاعی برای بسیاری از مخاطبان ادبیات به ویژه ادبیات با درون مایه دینی و اجتماعی در ایران شناخته شده است. شجاعی تجربه پخته‌ای در بیان عارفانه و زیبای زندگی ائمه و نیز قلمی تند در بازخوانی انتقادی رفتارهای اجتماعی در قالب داستان کوتاه و بلند دارد آن‌چنان‌که سال‌ها پس از انتشار بسیار از کتاب‌های او در این دو دسته کماکان مخاطبانی از نسل جوان جامعه نیز به سراغ این دست آثار وی رفته و از آنها بهره می‌برند. شجاعی در «دین به چه درد می‌خورد!؟» دست به تلفیقی زیبا از این دو تجربه سترگ زده است و اثری خلق کرده که نه داستان است و نه متنی عارفانه. بلکه با درون مایه‌ای از طنزی ملایم و البته با استفاده از عناصر زبانی ساده به دنبال بازخوانی استفهامی از چالش‌های دین‌داری در عصر مدرن است.شجاعی برای این موضوع کتاب خود را با روش اثبات معکوس شروع می‌کند و با برشمردن برخی از آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی ساختارهای زیستی در جامعه دین‌مدار و قدم به قدم جلو آمدن و نفی کردن گزاره‌های ساده استنتاج شده از این موضوع، درباره کارکردهای واقعی دین‌مداری در زندگی اجتماعی به صحبت پرداخته است.هنر شجاعی در این متن ترسیمی دقیق و بدون جانب‌داری از مختصات زندگی و زیست در دنیای پیرامونی انسان معاصر است و ترسیم مختصات و بایسته‌های آن. در ادامه وی به سراغ نقاط اصطکاک میان اندیشه دین‌مدارانه با این زندگی تازه می‌رود و سعی می‌کند با قرار دادن خود در مقام مخاطب پاسخ‌های او به سوال‌هایی که قرار است نویسنده را با اثبات پرسش محوری کتاب برساند را به شکلی منطقی و باورپذیر بازخوانی و تحلیل کند و او را به استنتاج نتیجه مطلوب خود هدایت کند.شجاعی که پیش از این در قالب داستان و نیز متون روایی در این زمینه صحبت کرده است، در این اثر تازه به ساخت و بافت تازه‌ای از متن دست پیدا کرده که حاصل آن ایجاد متنی است که نه سنگینی متون تخصصی و علمی را برای مخاطب خود به همراه دارد و نه همانند یک متن داستانی است که امکان ارتباط هر مخاطبی با آن مهیا نیست. متن روایی – استنتاجی این کتاب ابزاری است برای ارتباط توده‌های وسیع مردم علاقه‌مند به خوانش متنی درباره یکی از مهم‌ترین موضوعات جاری در زندگی شخصی و اجتماعی آنها و البته در این میان نویسنده هنر این را داشته است تا در خلق این متن زبان و شیوه روایتی را به کار ببندد که همه‌خوان باشد.