دنیای اقتصاد/متن پیش رو در دنیای اقتصاد منتشر شده و بازنشر آن در کم خبر به معنای تاییدش نیست

حمله ناامیدکننده روسیه به اوکراین در روزهای اخیر رگباری از انتقادات فوق‌العاده را از سوی حامیان جنگ ایجاد کرده است که عمدتا متوجه رهبری ارتش روسیه است. فوران نارضایتی چالش جدیدی را برای رئیس‌جمهور پوتین ایجاد می‌کند که پس از سرکوب مخالفان لیبرال روسیه، اکنون با مخالفت فزاینده در اردوگاه خود مواجه است. «آنتون ترویانوسکی» و «نیل مک فارکور» در گزارش ۶ اکتبر در نیویورک تایمز نوشتند: آخرین حمله روز پنج‌شنبه و زمانی رخ داد که یک مقام منصوب‌شده روسی در منطقه اشغالی اوکراین، وزیر دفاع روسیه «سرگئی کی. شویگو» را که از نزدیکان پوتین محسوب می‌شود تحقیر کرد. این مقام که نامش «کریل استرموسوف» بود گفت که شویگو باید به دلیل شکست ارتش در اوکراین، خودش را بکشد. استرموسوف، «معاون فرماندار» روسیه در منطقه خرسون در جنوب اوکراین، گفت: «بسیاری از مردم می‌گویند که به عنوان یک افسر، وزیر دفاع می‌تواند به سادگی به خود شلیک کند زیرا کسی است که اجازه داده اوضاع به این وضعیت برسد.»

این یک سرزنش آشکار و عمومی بود که بر اساس ناامیدی فزاینده از تلاش‌های جنگی شکل گرفت. ماه گذشته، عمدتا وبلاگ‌نویسان طرفدار روسیه بودند که عصبانیت خود را از شکست‌هایی که منجر به شکست ارتش روسیه در شمال شرقی اوکراین شد، ابراز کردند. اما پس از اینکه نیروهای روسی در هفته گذشته مجبور به عقب‌نشینی در دو بخش دیگر از خط مقدم شدند، مقامات برجسته به‌طور فزاینده‌ای به این جریان انتقادی پیوستند. «آندری کارتاپولوف»، رئیس کمیته دفاع در مجلس سفلای روسیه، از وزارت دفاع به دلیل سرپوش گذاشتن بر اخبار بد از جبهه انتقاد کرد. یک قانون‌گذار دیگر گفت که اعضای پارلمان در نامه‌ای به دادستان کل روسیه خواستار تحقیق درباره مشکلات تدارکاتی ارتش شدند. کارتاپولوف، که قبل از قانون‌گذار شدن به عنوان یک فرمانده ارشد نظامی خدمت می‌کرد، روز چهارشنبه گفت: «آنها باید از دروغگویی دست بردارند. مردم ما احمق نیستند و می‌بینند که کسی آنها را جدی نمی‌گیرد. حتی ضرورتی ندارد که بخشی از حقیقت به آنها گفته شود چه رسد به کل حقیقت.»شویگو که تعطیلات خود را با پوتین در سیبری گذرانده است، هنوز به این انتقادات پاسخ نداده و پوتین روز پنج‌شنبه درباره آن اظهارنظری نکرد. بخشی از عیب‌‌یابی‌‌ها علاوه بر شویگو، متوجه ژنرال واسیلی گراسیموف، رئیس نیروهای مسلح، هم بود. نشانه‌هایی وجود داشت که نشان می‌‌داد این انتقاد بخشی از درگیری‌‌های درونی در نخبگان حاکم روسیه بود که در فضای باز منتشر می‌شد. این در حالی است که چندی پیش هم سخنانی از سوی رمضان قدیروف، حاکم قدرتمند جمهوری چچن در جنوب روسیه و متحد پوتین، علیه رهبری نظامی منتشر شد. به نظر می‌رسید که جناح بزرگ قدیروف دروازه‌ها[ی انتقاد] را گشوده است؛ به ویژه پس از اینکه کرملین هیچ اقدامی علنی برای مجازات او به دلیل نقض نظم و انضباط دوران جنگ انجام نداد. «تاتیانا استانووایا»، یک تحلیلگر سیاسی روسی گفت: در حالی که هیچ یک از منتقدان برجسته طرفدار جنگ ارتش شخصا به پوتین حمله نکرده‌اند، اما در صورت ادامه تلفات روسیه در میدان نبرد، کرملین می‌تواند کنترل اوضاع را از دست بدهد.استانوایا، بنیان‌گذار‌«R.Politik»، یک شرکت تحلیل سیاسی، گفت: «ما برای نخستین بار شاهد حمله شخصی یکی علیه دیگری در داخل رژیم هستیم. این یک وضعیت نسبتا خطرناک برای پوتین است زیرا هیچ کس کنترل آن را در دست ندارد.» یکی از موضوعات رایج در این انتقاد این بود که ارتش روسیه، با وجود بودجه دفاعی عظیم، برای یک جنگ واقعی آماده نبود. بسیاری از «باز»های روسی ماه‌هاست که از ارتش خواسته‌اند تا حملات خود را تشدید کند، اما از اجرای ضعیف آن ناامید شده‌اند. «ولادیمیر سولوویف»، مجری برجسته تلویزیون دولتی، روز پنج‌شنبه در برنامه گفت‌وگوی آنلاین خود گفت: «پس ایده واقعی ستاد کل چیست؟ مردم عزیزی که سال‌ها تمام منابع بودجه لازم را دریافت کرده‌‌اند، فقط برای من توضیح دهید.»