هم میهن/متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشرش در کم خبر به معنای تاییدش نیست
وزارت کشور در بیانیهای تأملبرانگیز از اخراج زنجیرهای اساتید از دانشگاهها دفاع کرده استشادی مکی| در شرایطی که وزارت علوم و شورایعالی انقلاب فرهنگی در برابر اخراج زنجیرهای اساتید از دانشگاهها سکوت معناداری کردهاند، وزارت کشور با صدور بیانیهای از رویه اخراج اساتید، دفاع کرد و به منتقدان واکنش نشان داد. این در حالی است که در صورت امنیتی شدن فضای دانشگاهها، مراجع علمی کشور هر روز بیش از روز گذشته از حضور اساتید متخصص و باسواد خالی میشود. کار به جایی رسیده است که کانون صنفی دانشگاهیان ایران چارهای جز شکستن سکوت و نشر بیانیهای اعتراضی در واکنش به اخراج اساتید معترض یا اساتید حامی دانشجویان معترض در سال 1401 نمیبیند. اما یک روز بعد از بیانیه دانشگاهیان و اعتراض آنها نسبت به فضای امنیتی حاکم بر دانشگاههای کشور، یکی از بیارتباطترین وزارتخانهها به عرصه دانشگاه، یعنی وزارت کشور، سعی میکند شرایط فعلی حاکم بر دانشگاهها را توجیه و تایید کند. در متن منتشرشده از سوی مرکز اطلاعرسانی وزارت کشور بهصورت کامل از اخراج اساتید حمایت شده و حتی این افراد را که بسیاری از آنها اتفاقاً جزو چهرههای شاخص در رشته و زمینه علمی خود هستند، بهعنوان افرادی دچار رکود علمی معرفی میکند. در بخشی از متن وزارت کشور آمده است: «در ایام اخیر برخی اظهارات شتابزده و بعضاً غرضآلود درباره تصمیمات وزارت علوم و پیگیریهای وزارت کشور پیرامون مسائل مرتبط با دانشگاههای کشور صورت گرفته که در این راستا توجه به نکات ذیل ضروری است: «ظرفیت وسیع نیروی جوان در دانشگاه و توان تحولات قدرتآفرین برای پیشرفت درونزای کشور از جدیترین زمینههای نگرانی دشمنان در ادوار مختلف بوده است. اعتماد و باور رهبر حکیم و فرزانه انقلاب به دانشگاه سرمایهای بزرگ و منحصربهفرد در طی سالیان اخیر است. بیشترین آسیب به دانشگاه در سالهای گذشته از ناحیه جریانهایی وارد آمده است که کوشیدهاند با سیاسیبازی و بهرهبرداریهای جناحی و انتخاباتی از ظرفیت بزرگ دانشگاه و فطرت حقجوی جوانان دانشجو در راستای مطامع خود بهرهبرداری مقطعی داشته باشند. افرادی که در عین رکود علمی، با بیاخلاقی سیاسی و نمایشهای رسانهای، کوشیدهاند تا فرصت تولید علم و بالطبع احساس افتخار ملی و سپهر فرهنگی سیاسی دانشگاهها را آلوده به نگرش جناحی و بعضاً ضدملی کنند. آنچه وزارت علوم در برابر معدود اساتیدی که دچار رکود علمی بوده، اما نقش مهمی در نمایشهای رسانهای داشتهاند، صورت داده کاملا بر مبنای موازین قانونی و اداری و البته وظیفه انقلابی این وزارتخانه برای پویایی علمی و فرهنگی دانشگاهها بوده است که جای تقدیر دارد. چراکه مسئولیت اساتید دانشگاهها بهعنوان معیار و تراز در نهاد دانشگاه، ضمن پیشبرد اهداف آموزشی و پژوهشی، احیای حس غرور و سربلندی ملی در دانشجویان است. هرچند جریانات سیاسی که بیتوجه به ظرفیت جوانان در طی سالهای تصدی مسئولیت خود، سد راه جوانگرایی، نخبهگرایی و تغییر در مدیریت فرسوده گذشته بوده و خود عمدهترین دلیل ناامیدی بخشی از جوانان هستند، امروز پوستین وارونه پوشیده و در برابر قانون بایستند. وزارت کشور در راستای رفع موانع و کمک به تصمیمسازی وزارت علوم، بهداشت و دانشگاه آزاد در جهت توسعه علمی و افزایش ظرفیتهای جذب هیئت علمی دانشمند، جوان و نخبه و تبدیل دانشگاهها به مهمترین نهاد حل مسائل واقعی کشور و تولید علم بومی نافع، آنچنان که سیاست کلان نظام جمهوری اسلامی در حوزه علم و فناوری بوده است، همواره آماده بوده و تلاشهای خود را نیز صورت داده است. وزارت کشور به سبب وظیفه میانداری خود در نظام حکمرانی کوشیده است تا همه دستگاهها از جمله؛ سازمان اداری استخدامی، سازمان برنامه و بودجه و... نسبت به رفع نیازمندیهای دانشگاهها و ارتقاء همهجانبه امور از کیفیت تحصیل و خدمات رفاهی دانشجویان و اساتید تا جذب اعتبارات لازم برای تحول و ارتقاء نظام دانش و پژوهش، بسیج گردند.»رویهها گاهی از قبل از انقلاب بدتر استبازخورد منفی و واکنشهای انتقادی و اعتراضی به رویه در پیشگرفتهشده در دانشگاهها در خصوص اخراج استادهای دانشگاه همچنان ادامه دارد. علی مطهری، نایبرئیس مجلس دهم، در واکنش به اخراج اساتید از دانشگاهها در گفتوگو با جماران گفت: «گاهی افرادی بهخاطر مواضع اجتماعی و سیاسی خودشان دچار قطع همکاری با دانشگاه و اخراج میشوند. به نظر من این پسندیده نیست. اگر یک استاد، کار خودش را خوب انجام میدهد، درس خودش را خوب تدریس میکند و مثلاً در ساعت کلاس تلاش ندارد که خارج از موضوع درس، افکار و اندیشههای اجتماعی و سیاسی خودش را تبلیغ کند ولی در عین حال مواضعی مخالف با برخی سیاستهای نظام داشته باشد، نباید او را اخراج کنیم.» او با بیان اینکه واقعاً این رویه زیبنده نظام جمهوری اسلامی نیست و من متأسفم اعلام کنم که حتی گاهی بدتر از رویهای است که در قبل از انقلاب انجام میشد، تاکید کرد:«استاد مطهری در حوادث قیام 15خرداد سال 42 بازداشت شد. به مناسبت اینکه در شب 15خرداد یک سخنرانی مؤیدی کرده بود و نوک پیکان حمله ایشان هم متوجه شخص شاه بود، همان شب ایشان را بازداشت کردند و همراه با برخی علمای دیگر تهران و علمای شهرستانها در زندان بودند. بعد از اینکه شهید مطهری از زندان آزاد شد، ایشان از تدریس در دانشگاه محروم نشد. فقط سالها بعد در موضوع ارتقاء ایشان از دانشیار به استادتمام و یا شاید هم از استادیار به دانشیار، موانعی ایجاد کردند و این کار ایشان انجام نمیشد. بعد که پروفسور رضا، رئیس دانشگاه تهران شد، خودش موضوع را پیگیری کرده و به نتیجه رسانده بود. بعد شهید مطهری استادتمام هم شد. شما رفتار خود ما را با رفتار رژیم گذشته مقایسه کنید، واقعاً قابل مقایسه نیست. اگر کسی چنین کاری کرده باشد، به سرعت از دانشگاه اخراج و تنگناهایی در زندگیاش ایجاد میکنیم و اصلا میرویم سراغ اینکه راه درآمد او چیست و بهگونهای او را دچار سختی کنیم. حتی ممکن است سختیهایی برای فرزندانش ایجاد کنیم. این رویه درست نیست.»اعلام همکاری وزارت کشور با نهادهای مرتبط با دانشگاهها در بند 5 این متن با توجه به برخورد این وزارتخانه با اساتید اخراجشده در سطور بالاتر به صورت ضمین موید این موضوع است که قرار است نهاد دانشگاهها چه بسا بیش از گذشته به صورت امنیتی اداره شود. قابل تأمل آنکه وزارت کشور در حالی سعی در توجیه شرایط دارد که وزارت علوم و وزارت بهداشت بهعنوان متولیان تحصیلات عالیه در کشور مهر سکوت بر لب زده و گویا نمایندگی خود را به وزارت کشور که بهنوعی متولی امور امنیتی است واگذار کردهاند.
بازار