جماران/ سید احمد احمد پور از رزمندگان دفاع مقدس و از دوستان شهید حسنعلی خلیل تبار درباره جبهه رفتن او اینگونه تعریف کرده است:تک‌پسر خانواده بود و بی‌تاب رفتن به جبهه، حتی مخالفت‌ های خانواده هم بی‌ ثمر بود، تا این که پدر فکری به خاطرش رسید!حسنعلی چشمانش را باز کرد و خود را روبه‌روی شرکت ناسیونال دید، آمده بود با ۷۰ هزار تومانی که پدر به او داده بود، ماشین بخرد، با خودش گفت: «حسنعلی! چه می‌ کنی؟ امروز ماشین، فردا سرمایه، بعد مغازه و ...! همگی نتیجه‌ ای جز فراموشی جبهه نخواهد داشت».

قید ماشین را زد و به خانه بازگشت، نقشه‌ های پدر نقش بر آب شده بود، زیرا او پول را به پدر بازگرداند و صبح روز بعد بدون آن که به کسی چیزی بگوید، بند پوتین‌ هایش را محکم بست و راهی جبهه شد.