کم خبر/ افشین هاشمی با انتشار تصاویری از همکاری خود با پرویز پورحسینی نوشت:«این یکی دیگر اشکم را درآورد

چند وقتی‌ست تلاش می‌کنم نشنوم... فرضم این‌ست این رفقا و همکاران نرفته‌اند و هستند، گیریم شهری دیگر، و کم هم را می‌بینیم، یا اصلن نمی‌بینیم؛ صداشان هست، تصویرشان هست، نواشان هست، و با این‌ها دلتنگی‌هامان را پر می‌کنیم؛ اما این یکی... او تکّه‌ای از زندگی‌اش را به من بخشیده بود، یادگارش از سال‌های دور، چرا که کارِ مرا ادامه‌ی آن شیوه دیده بود، و هیچ‌کس جز خودم نمی‌دانست که او چقدر درست تشخیص داده، چراکه همه‌ی کودکی‌ام با واو به واوِ «شهرقصّه» گذشته بود، و او که این شیفتگی را - نه در گفت‌وگو، که در کارم - دریافته بود، یکی از بهترین هدایای زندگی‌ام را به من داد، کتابش - تکّه‌ای از وجودش، یادگاری از سال‌های زندگی‌اش - با امضای صاحب اثر، که او برایش بازی کرده بود ‌و من همه‌ی کودکی‌ام تکرارِ نوشته‌های او بود. امروز دیگر اشکم درآمد، اما باز حاضر نیستم نامش را بنویسم که رفته، چون نرفته، همین حوالی‌ست، گیریم شهری دیگر، و خب... حتمن دوریِ راه فرصت نمی‌دهد باز هم را ببینیم... کتاب‌تان - این تکّه از زندگی‌تان که به من بخشیدید - تا ابد در قلبم به یادگار خواهد ماند»