ایسنا/ کمال شفیعی با یادی از فردوس کاویانی، شعری را به این بازیگر که این روزها در دوران بیماری به سر می‌برد تقدیم کرده است.

 این شاعر درباره فردوس کاویانی نوشته است: «بعضی‌ها آن‌قدر زلال هستند مثل آب و آن‌قدر شفاف مثل شیشه، شیشه‌هایی بی‌لک که این شفاف بودن همه چیز را نشان می‌دهد جز شیشه را.فردوس کاویانی هنرمند توانای تئاتر و سینما، آن‌قدر شفاف بود که در چشم ظاهربین دیده نشد اما حضورش در حافظه هنر جاودانه است اگر چه این روزها در دوران بیماری به سر می‌برد و چه خوب که فراموشی، مجال دیدن این روزها را از او گرفته است. شاید ما را به یاد نیاورد اما به یادش هستیم و ایستاده به احترام سال‌ها خاک صحنه خوردن کلاه از سر برمی‌داریم و در مقابل شکوه بودنش سر ارادت فرود می‌آوریم.شعری تقدیم به محضرشان:چه تنهایی غمگینی داردپرنده‌ی مغمومدر کسالت خانه‌ی سالمندان»فردوس کاویانی، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در سوم مهرماه ۱۳۲۰ در کرمان متولد شد. پای او در اواخر دهه ۴۰ به سینما باز شد. او بیشترین همکاری خود را در سینما با داریوش مهرجویی در فیلم‌های «اجاره‌نشین‌ها»، «هامون»، «بانو»، «میکس» و «نارنجی‌پوش» داشته و با کارگردان‌های دیگری مثل بهرام بیضایی («سگ‌کشی»)، محمد بزرگ‌نیا («جایی برای زندگی») و یدالله صمدی («ساوالان») همکاری کرده است. از مجموعه‌های تلویزیونی که فردوس کاویانی در آن‌ها نقش‌آفرینی کرده نیز می‌توان به «پشت کوه‌های بلند»، «غذا حاضر است»، «آژانس دوستی»، «همسران»، «آئینه» و ... اشاره کرد.