به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد: اکونومیست در سرمقاله این هفته خود به سیاست خارجی دونالد ترامپ و رویکرد متفاوت او در قبال متحدان ایالات متحده پرداخته است. طی دههها، آمریکا در کنار دوستانش ایستاده و از دشمنانش دوری میکرد. اکنون ترامپ متحدان آمریکا را تحت فشار قرار داده و به دنبال توافق با دشمنانی مانند روسیه است.
حامیان ترامپ معتقدند اقدامات هیجانی او آمریکا را قدرتمندتر کرده، بنبستها را شکسته و متحدان بیتحرک یا وابسته را تکان داده است. اکونومیست میپرسد اما به چه قیمتی؟ جنگ تجاری او بازارهای مالی را به وحشت انداخته و ۴۰ کشوری را که از سال ۱۹۴۵ امنیت خود را به دست آمریکا سپرده بودند، به این کشور بیاعتماد کرده است.
در تاریخ ۳ مارس ۲۰۲۵، کمک به اوکراین موقتاً متوقف شد و تنها پس از موافقت اوکراین با آتشبس ۳۰ روزه دوباره برقرار گردید؛ هرچند مشخص نیست که کاخ سفید تا چه حد ولادیمیر پوتین را برای پذیرش آن تحت فشار قرار خواهد داد. همزمان، ترامپ تعرفههای جدیدی بر کانادا اعمال کرد که نخستوزیر جدید این کشور، مارک کارنی، آمریکا را متهم به نیت غارتگرانه علیه کشور خود کرد.
در آسیا نیز، ترامپ ارزش پیمان دفاعی آمریکا - ژاپن را که آیزنهاور در سال ۱۹۶۰ امضا کرده بود، زیر سؤال برده و نگرانی متحدان را برانگیخته است. متحدان اروپایی و آسیایی دیگر نمیتوانند مطمئن باشند که در صورت وقوع بدترین سناریو، ترامپ یا رئیسجمهوری مانند جی.دی. ونس حاضر به جنگ به خاطر آنها باشند. در سراسر جهان، متحدان نگرانند که سیاست «اول آمریکا» به این معنا باشد که آنها در اولویت دوم، سوم یا حتی آخر قرار دارند. مواجهه با این تغییر چنان برای متحدان آمریکا دشوار است که ترجیح میدهند وقوع آن را انکار کنند و امیدوار باشند ترامپ از ادامه آن منصرف خواهد شد.
اکونومیست مینویسد با این وجود «انکار» نمیتواند پاسخ لازم برای اقدامات ترامپ باشد. متحدان- شاید سابق ایالات متحده- باید بر اهرم اقتصادی که بر آمریکا دارند تمرکز کنند. مانند تلافی هوشمندانه اروپا علیه تعرفههای احمقانه در دوره اول ترامپ که در آن زمان به اندازه کافی مؤثر بود. متحدان آمریکا همچنین باید زیرساختهای اقتصادی و نظامی خود را برای امنیت بیشتر در آینده تقویت کنند.
توصیه نهایی اکونومیست به این دسته از کشورها این است که به دنبال قدرتمندتر کردن خود باشند. اروپا باید در زمینه تجارت، فناوری و دفاع با ژاپن و کره جنوبی همکاری نزدیکتری داشته باشد. این کار به حفظ نظم لیبرال جایگزین کمک میکند؛ هرچند که به مراتب ضعیفتر از نظم پیشین خواهد بود. گله و شکایت گرهای از کار متحدان آمریکا باز نخواهد کرد، آنها باید خود را تقویت کرده و دست به کار شوند.//