اعتماد/« مشتاقان تاخیر در لغو تحریم‌ها! » عنوان سرمقاله روزنامه اعتماد نوشته جعفر گلابی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:به محض اعلام رسانه‌ای شکست آقای ترامپ در انتخابات امریکا همین جا به صراحت و مواکد نوشته شد که برای لغو تحریم‌ها تا آنجا که به دست ما باشد حتی یک روز هم نباید تاخیر کنیم... دلسوزان و شخصیت‌ها هم بر این مهم تاکید کردند. خوشبختانه این موضوع بسیار مهم و استراتژیک در دو، سه روز گذشته مورد تاکید رهبر معظم انقلاب و رییس‌جمهور قرار گرفت و حجت را برای مخالفان داخلی برجام تمام کرد که اگر در راه لغو تحریم‌ها قدمی برنمی‌دارند، حداقل از هر گونه اقدامی که بازگشت امریکا به توافق هسته‌ای را به تاخیر بیندازد یا آن را پیچیده کند، خودداری کنند. متاسفانه در همین 20 روز حوادثی اتفاق افتاد و نشان داد که ممکن است امید‌ها برای کاهش تنش‌های موجود و احیای فضای توافق را با خطر عملی مواجه کند. لغو نشست اقتصادی اروپا با ایران که فضای روانی مثبتی ایجاد می‌کرد و چه بسا در قیمت‌های ارز و سکه هم تاثیر خوبی می‌گذاشت و چگونگی احیای عملی برجام پس از بازگشت امریکا را رصد می‌کرد و استارت مفیدی برای آغاز کار بود را باید یک توقف بی‌جا و عدم موفقیت دانست که قابل جلوگیری بود و لابد اسراییل و عربستان از آن خوشحال و به برهم زدن بازی امیدوار شدند.اما لغو تحریم‌ها که قطعا حق مسلم ایران است و مردم به جد خواستار آنند، لوازم ضروری دارد که آشکارا باید به آن تعهد نشان دهیم و دنیا را در رسیدن به این هدف به اجماع نسبی برسانیم. متاسفانه باید اذعان کنیم که ما در جلب افکار عمومی جهان به نفع خود یا به‌ شدت بدشانسیم یا به آن اعتقادی نداریم. مثلا پس از ترور حاج قاسم سلیمانی توسط دولت امریکا و تشییع باشکوه ایشان فضای داخلی و جهانی به ‌شدت نافع ایران و حتی پاسخ انتقام‌جویانه تهران به امری پذیرفته شده و هنجار تبدیل شد و این واقعا کم‌سابقه بود که ناگهان و متاسفانه و سوگمندانه و جگرخراش هواپیمای اوکراینی ساقط شد و همه‌ چیز تغییر کرد، ایران فضای همدردی جهانی را به سادگی از دست داد و ترامپ را از زیر فشار سنگین اقدام تروریستی خود بیرون برد!  به عبارت دیگر ما نه‌تنها باید حقانیت و صداقت خود را نشان دهیم، بلکه محافظت کنیم که حوادث خواسته و ناخواسته و تندروی‌ها موقعیت‌مان را تضعیف نکند و دستاوردهای‌مان را به فنا نبرد.  درست است که اخلاق و جوانمردی در مناسبات بین‌المللی تعیین‌کننده نیستند و توازن قوا حرف آخر را می‌زند ولی ایجاد فضای روانی مثبت و پررنگ کردن نقش متعهدانه و مسوولانه یک کشور در افکار عمومی جهانی خود بخشی از سیاست‌ورزی هستند و می‌بینیم که دولت‌های غربی تا چه حد در این فضا‌سازی‌ها کوشش و برای آن هزینه می‌کنند. اگر بعضی از کارها کاملا مطابق قانون باشد و جانب عدالت هم در آنها رعایت شده باشد، تاخیر در اجرای آنها که به قانون لطمه نمی‌زند، در عوض چهره کشور را مخدوش نمی‌کند، بهانه به کسی نمی‌دهد و منافع مردم را از دسترس دور نمی‌کند. در دیگر زمینه‌ها هم باید مقدمات و ضروریات و لوازم لغو تحریم‌ها فراهم شود و بنا بر تفاهم باشد و حتی به استقبال آن برویم و نشان دهیم که در تعهدات خویش صادقیم و عهدشکنان باید از تروریسم اقتصادی خود نسبت به یک ملت شرمگین باشند. آقای بایدن در تبلیغات انتخاباتی خود بازگشت به برجام را گنجانده بود ولی حالا آن را سخت اعلام می‌کند، اما رسما اظهار می‌دارد که از اولین برنامه‌های صد روز اول ورود به کاخ سفید بازگشت به معاهده آب و هوایی پاریس است. شاید اگر جمهوری اسلامی با هوشمندی و دقت و تدبیر و انسجام و سرعت عملا به مدیریت فضای سیاسی پیرامون برجام می‌پرداخت وی ناگزیر، بازگشت به برجام را هم در کنار موضوع پاریس می‌آورد و آغاز راه آسان‌تر می‌شد و اروپاییان هم به‌ جای امتیازخواهی مجبور به استقبال می‌شدند. از لوازم روشن تاخیر در لغو تحریم‌ها که ممکن است به دست خودمان حاصل شود، ارسال پیام‌های متفاوت و متضاد به جهان در این زمینه است. مثلا کسانی که به قول آقای ظریف به امریکا «گرا» می‌دهند که با ما بهتر می‌توانید کار کنید یا آزادی عمل افراطیون در تاخیر لغو تحریم‌ها اثر می‌گذارد و این هیچ معنایی جز به درازا کشیدن مشقت مردم ایران آن هم در این اوضاع کرونایی ندارد و گشایش‌های احتمالی را به تعویق می‌اندازد و مباین منویات رهبری هم هست. مصوبه مجلس هم می‌توانست با مشورت با دولت و شورای امنیت ملی پخته و حاوی هماهنگی و نفی‌کننده برداشت‌های دوگانه باشد. در هرحال اکنون موضع کلیت نظام بر ضرورت اجتناب از تاخیر در لغو تحریم‌هاست و به دولت کنونی یا دولت آینده موقوف نیست، لذا آقای بایدن دلیل و بهانه‌ای برای تاخیر در اجرای وظایف و تعهدات برجامی امریکا نخواهد داشت، مگر اینکه عده‌ای در داخل ایران برایش دلیل بتراشند و دولت‌هایی در خارج مجابش کنند. در همین کارزار حساس باید نقش نفوذی‌ها را از نظر دور نداشت که جاهلان را به تخریب منافع ملت ترغیب و روح تفاهم را زایل می‌کنند و ممکن است همه را در مقابل کار انجام شده قرار دهند.