اعتماد/ متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن در اخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
پاییز 99، بهار پایداری است؛ البته اگر با «جبهه پایداری» که چند هفتهای است با عنوان «حزب پایداری» فعالیت میکند، به عنوان یک تشکیلات سیاسی متعارف مواجه شویم و بالعکس اگر قرار باشد پایداریها را آن طور که در مرامنامهشان درباره خود میگویند قضاوت کنیم، میشود گفت که خزان از راه رسیده و حتی باید ایمان بیاوریم به آغاز فصل سردِ پایداری! چه آنکه آنها صراحتا خود را تشکیلاتی «تشکلگریز» میخواندند، حال آنکه پس از یک دهه فعالیت، بالاخره ناگزیر به پذیرش قواعد کار حزبی در ایران شده و از میانه مهرماه امسال، وقتی پس از چندین و چند نوبت تعیین ضربالاجل از سوی وزارت کشور، حاضر به برگزاری کنگره و انطباق اساسنامه خود با قانون جدید احزاب شده و 20 روز بعد در هفته نخست آبانماه، از وزارت کشور مجوز فعالیت گرفتند تا به عنوان یک «تشکیلات سیاسی» متعارف فعالیت کنند.
این روند قانونی شدن فعالیتهای پایداریها که حالا پس از یک دهه فعالیت و تاثیرگذاری در سطوح بالای سیاسی کشور ادامه یافته، دیروز وارد مرحلهای تازه شد تا از این پس شاهد کنشگری و سیاستورزی رسمی مرد پشتپرده این جریان سیاسی به عنوان نفر نخست پایداریها باشیم؛ صادق محصولی، دبیرکل جبهه پایداری است. خبری که دیروز به عنوان مهمترین تصمیم اولین نشست شورای مرکزی جبهه پایداری روی خروجی خبرگزاریها رفت؛ آن هم با این تکلمه مختصر که «با توجه به اساسنامه مورد تایید وزارت کشور، حجتالاسلام مرتضی آقاتهرانی به عنوان «رییس شورای مرکزی» و مهندس صادق محصولی به عنوان «دبیر کل» جبهه پایداری انتخاب شدند» و البته این یک جمله که «از طرف شورای مرکزی، مجید متقیفر نیز به عنوان «سخنگو» ابقا شد.» محصولی که تا پیش از این همواره به عنوان قائممقام دبیرکل جبهه پایداری شناخته میشد، اگر چه مدتی به نسبت کوتاه در دولت احمدینژاد به عنوان وزیر فعالیت کرده اما بازه زمانی که بهخصوص در سمت نخست و در وزارت کشور دولت نهم فعالیت کرد، منجر به آن شد که حرف و حدیث بسیاری پیرامون فعالیتش مطرح شود. چه آنکه او سال پایانی دولت نهم و در آستانه انتخابات ریاستجمهوری سال 88 به عنوان وزیر کشور، مسوول برگزاری انتخاباتی بود که بهخصوص در هفتهها و ماههای بعد، بسیار بحثانگیز و پرحاشیه بود. جالبتر اما آنکه محصولی با پایان کار دولت نهم و برگزاری انتخابات ریاستجمهوری دهم، وزارت کشور را ترک گفت و یکی، دو سالی را در وزارت رفاه و تامین اجتماعی دولت دهم سپری کرد تا درمجموع 3 سال از زندگی سیاسیاش را در 2 وزارتخانه کلیدی دولت احمدینژاد سپری کرده باشد.