خراسان/ « سناریوهای چهارگانه جنگ اوکراین » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم محمد صادق مرادی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید: بحران اوکراین که اکنون به جنگی تمام‌عیار تبدیل شده، روزهای سرنوشت‌ساز خود را سپری می‌کند. ستون 64کیلومتری زرهی و مکانیزه ارتش روسیه پشت دیوارهای کی‌یف به صف شده‌اند. حالا نیزدر دهمین روز از جنگ روسیه-اوکراین، می‌توان با استدلال‌های قوی‌تری درباره احتمالات آینده نبرد سخن گفت. در سه روز گذشته، تحولات میدانی مهمی را شاهد نیستیم. در محور شمال و شرق اصلی‌ترین درگیری‌ها در محور  شهر خارکیف و  کی یف درحال وقوع بوده و عملیات محاصره پایتخت در ناحیه بوچا به بالاترین سطح خود رسیده است. در محور جنوب، عملیات محاصره ماریوپل همچنان ادامه داشته و با توجه به سقوط شهر ساحلی خرسون، احتمالاً شاهد تغییر جهت نیروها برای یکسره کردن کار این شهر و قطع کامل دسترسی اوکراین به دریای آزوف باشیم. بیشتر تحلیل گران جنگ، عملیات حمله به بندر مهم و راهبردی اودسا برای قطع کامل دسترسی اوکراین به دریا و محاصره کردن آن کشور در خشکی را مهم‌ترین اتفاق روزهای پیش رو می‌دانند. عملیاتی که پیش‌بینی می‌شود با توجه به آرایش گرفتن ناوگان آبی_خاکی روسیه در سواحل آن، شاهد یک تاخت آبی-خاکی بزرگ باشیم. اگر روسیه بخواهد به شیوه چند روز اخیر به نبرد ادامه دهد و با نگاه به مذاکرات کج دار و مریز طی طریق کند، گسیل مزدوران از کشورهای مختلف (ترکیب احتمالی: ورود نیروهای ویژه ارتش‌های ناتو‌، شرکت‌های خصوصی نظامی همچون بلک‌واتر و تروریست‌های تکفیری)، کرملین را درگیر باتلاق بزرگی خواهد کرد، اتفاقی که همگی به نفع آمریکا بوده و روسیه را در پازل طراحی شده توسط کاخ سفید قرار می‌دهد اگرچه  بسیاری از تحلیل گران تا همین جا هم معتقدند روسیه در تله آمریکایی افتاده است اما تحولات آینده جنگ و برخی اتفاقات غیرمترقبه می تواند ورق را برگرداند. در عین حال  چهار احتمال پیش‌رو برای ارتش روسیه به شرح ذیل است:1- توقف کامل: احتمال دارد ارتش روسیه پس از فتح کی یف و خارکیف، رودخانه دنیپر و شهرک‌های اطراف کی یف(پدافند طبیعی) را به عنوان مرز تعیین و اعلام آتش‌بس کند و با قرار دادن یک دولت وابسته به خود در کی یف، مدل آلمان شرقی-غربی را پیاده کند. رودخانه دنیپر از شمال تا جنوب اوکراین کشیده شده و این کشور را به دو قسمت تقسیم می‌کند. دنیپر از وسط کی‌یف نیز عبور می‌کند. مناطق جدایی‌طلب دونتسک و لوهانسک و همچنین شبه‌جزیره کریمه نیز در نیمه شرقی قرار می‌گیرند اما آیا مدیریت منطقه وسیع شرق اوکراین گزینه ایده‌آل روسیه است به‌خصوص اکنون که تحت تحریم شدید اقتصادی غرب قرار گرفته است؟2- پیشروی جهت اشغال میانی: احتمال دارد ارتش روسیه پس از عملیات تصرف بندر اودسا با پیشروی به سوی مرز مشترک روسیه و مولداوی و از شمال با تصرف کامل جداره مرزی بلاروس و اوکراین، اقدام به اتصال قوای جنوبی و شمالی خود به هم کند و عملا ناحیه کوچکی در غرب اوکراین (احتمالا به مرکزیت شهر لویو) را برای غربگراها باقی گذاشته و مدل تقسیم اوکراین را به شیوه اطمینان بخش‌تری به سرانجام برساند. با این حال، با کند شدن پیشروی‌های روسیه، دولت اوکراین فرصت لازم برای مسلح کردن مردم را پیدا کرده است که کار پیشروی ارتش روسیه را سخت تر خواهد کرد. طبق گزارش ها اکنون فقط در کی‌یف حدود 20هزار نفر از مردم مسلح شده‌اند. 3- سناریوی کمتر محتمل دیگر:توقف برنامه حمله به کی‌یف و ادامه مذاکرات میان روسیه و اوکراین است. در دور دوم مذاکرات صلح میان مقام های اوکراینی و روسی نیز دو طرف برای ایجاد کریدورهای بشردوستانه به منظور تخلیه غیرنظامیان موافقت کردند. خواسته‌های اصلی روسیه، اعلام بی‌طرفی اوکراین و توقف روند عضویت در ناتو و همچنین پذیرفتن استقلال دونتسک و لوهانسک و   شبه‌جزیره کریمه خواهد بود.4- سرایت جنگ به خارج از مرزهای اوکراین: دو مسئله مهم به این مورد ضریب خواهد داد و احتمال وقوع آن را افزایش می‌دهد، اول اصرار کشورهای سوئد و فنلاند برای پیوستن به ناتو -که با حمله روسیه به اوکراین این تمایل افزایش هم پیدا کرده است  -و باعث  نزدیک کردن نیروی نظامی این پیمان به خاک اصلی روسیه خواهد شد، اتفاقی که همگان را به یاد بهانه‌های ابتدایی جنگ جهانی دوم خواهد انداخت. دومین مسئله، افزایش تنش میان چین و تایوان است. چنان‎چه این بحران هم تا مرحله جنگ کامل پیش‌رود، احتمال دخالت مستقیم آمریکا افزایش یافته و عملاً جبهه‌ای بزرگ در اقیانوس آرام شکل خواهد گرفت. در صورت وقوع این حادثه، بار رسانه‌ای و دیپلماتیک جنگ اوکراین از روسیه برداشته شده و احتمال شکل‌گیری یک پیمان شرقی نانوشته افزایش می‌یابد. در چنان‌شرایطی، صحبت از «جنگ جهانی سوم» دیگر حرف گزافی نخواهد بود که البته با توجه به رویکردهای اقتصاد محور پکن صحبت از این گزینه در شرایط فعلی بسیار نامحتمل است. در عین حال یک احتمال دیگر به ورود برخی کشورهای اروپایی به جنگ اوکراین مرتبط است. در این حالت اگر خطر تشعشعات هسته ای نیروگاه های تحت اشغال روسیه در اوکراین به حدی برسد که اروپا را تهدید کند برخی کشورها از جمله انگلیس معتقدند این شرایط می تواند زمینه مداخله ناتو را فراهم کند. در آخر باید تاکید کرد که استخوان لای‌زخم، دقیقاً چیزی است که آمریکا از این نبرد انتظار دارد. اگر روسیه از تجارب خود در جنگ سوریه و نبرد استان‌های شمالی این کشور عبرت نگرفته باشد، باتلاق بزرگ تری نسبت به استان تروریست‌نشین ادلب برای خود به وجود آورده و تا سالیان سال، درگیر فضایی شبیه سال‌های اشغال افغانستان خواهد شد.