کم خبر/ احمد زیدآبادی در واکنش به ادعایی درباره زایمان 280 میلیونی همسر وزیر رئیسی در بیمارستان‌ خصوصی نوشت: کسی که از بیمارستان خصوصی استفاده می کند، به نفع قشر محروم عمل کرده است.

وی در کانالش نوشت: گویا همسر یکی از وزیران دولت رئیسی برای زایمان، در بیمارستان خصوصی بستری شده و چون نوزاد نارس بوده، به دلیل نگهداری او در دستگاه، هزینۀ بیمارستان بالا رفته ونهایتاً 280 میلیون تومان هزینه روی دست وزیر گذاشته است.حالا برخی منتقدان، فضای رسانه‌ای را پر کرده‌اند از حمله به وزیر ناشناس که چرا او به رغم ادعای انقلابیگری، همسرش را در بیمارستان دولتی بستری نکرده است؟اینکه یک فرد در هر مقامی، از امکانات دولتیِ سوبسیدار استفاده کند بهتر است یا اینکه هزینۀ امور شخصی‌اش را از جیب خود بپردازد؟می‌دانیم که گنجایش بیمارستان‌های دولتی محدود است و اشغال یک تخت توسط یک نفر، به معنای محروم شدن فردی نیازمند از دسترسی به آن است. بنابراین، اگر فردی به جای استفاده از بیمارستان دولتی، بیمار خود را در بیمارستان خصوصی بستری کند، در عمل هم کمکی به اقشار محروم برای دسترسی آسانتر به امکانات درمانی بیمارستان‌های دولتی کرده و هم به جای تحمیل هزینه به منابع دولتی و یا عمومی، هزینۀ شخصی‌اش را از جیب خود پرداخته است.انتقاد برای خود شأن و منزلتی دارد، اما به نظرم در کشور ما شأن و منزلتش را از دست داده است. ظاهراً هر که هر چه دم دستش می‌رسد به سمت رقیب یا مخالف خود پرتاب می‌کند بدون آنکه عواقب آن را بسنجد.در شرایط حاضر، می‌توان صدها نقدِ اساسی از موضع عقلِ سلیم به تمام دستگاه‌های حاکم وارد کرد، اما این همه را ندیدن یا نشناختن و در عوض  چسبیدن به هزینۀ بیماری همسر یک وزیر و اینکه چرا در بیمارستان خصوصی بستری شده است، نشان از ناتوانی در نقد اصولی و علاقه به جنجال و غوغاهای مرسوم با عواقب وخیم دارد.