هفت صبح/ چند نقل قول  از پیمان معادی درباره بازیگری، کارگردانی، نویسندگی، بازی در پروژه های بین  المللی  و البته ویژگی های  اخلاقی.‌آنچه می خوانید خلاصه ای است از چند گفت و گو با پیمان معادی که در برهه های مختلف انجامداده. بخشی از آن به نقل از نشست خبری فیلم  کمپ ایکس ری است که در آستانه اکران نسخه دوبله آن در ایران، برگزار شد. بخشهای دیگر را از روزنامه شرق مرور میکنیم.این بخش از گفته های  معادی هم جالب است: درباره طنز هم خب برخلاف آنچه همه از من میبینند، خیلی آدم بذله کو  و شوخی هستم. دوستان، اطرافیان و همکارانم همیشه به من میگویند چرا فیلم کمدی نمیسازی وقتی اینقدر قریحه طنز داری؟خودم هم همیشه دلم میخواهد فیلم طنز بسازم و بازی کنم. اگر نقش طنز خوبی باشد حتما کار می کنم .۱-سبک کارگردانی فرهادی :موقع بازی درباره الی فرهادی از هر 9 نفر ما به 9 شــیوه بخصوص که برایشخصیت ما طراحی کرده بود و متناسب با روحیات خود ما هم بود بازی میگرفت.«درباره الی» فیلم ملتهبی است و وقتی شما دارید در فیلمی بازی میکنید که سه ماه لب دریا هستید و نه شما حق دارید گروه را ترک کنید و نه خانوادهها حق دارند به دیدن گروه بیایند، طبیعی است که ممکن است اختلافاتی در گروه پیش بیاید. نوع کار استرس زا بود، ولی بعدها چیزهایی در مورد پشت صحنه فیلم شنیدم که به هیچ وج صحت نداشت. فرهادی فضای پشت صحنه را بر اساس فضای داستان فیلم هدایت میکند.مثلا در «جدایی نادر از سیمین» میگفت نمیخواهم تو زیاد به شهاب حسینی در پشت صحنه  نزدیک شوی، ولی این فرق دارد با اینکه بگوییم کارگردان ما را شکنجه میداد. مهم نتیجه کار است، حتی اگر به شیوه کوبریک،فیلمبرداری فیلم آخرش «چشمان کاملا بسته »۴00روزطول بکشد امابه این قیمت که به هر شکل ممکن دقیقترین جزئیات را با بالاترین استانداردها مقابل دوربین ببری.۲-به کشورم پشت نمیکنمبه هیچ وج در فیلمی که مخالف با معیارهای من و کشور باشد، بازی نخواهمکرد. «کمپ ایکس ری» در مورد مسائل غیرانسانی که در زندان گوانتانامو در کشور آمریکا اتفاق میافتد بود. موضوعی که برای من جالب بود این است که من زمانی که میخواستم این فیلم را در آمریکا بازی کنم، میدانستم در آن کشور بسیار جدالبرانگیز است.دلیل اینکه این مقدار حاشیه برای من و این فیلم در ایران به وجود آمده را متوجه نمیشوم، ولی این مسئله را بدانیم که «کمپ ایکس ری» به موضوع فیلم یک نگاه انسانی دارد و این برای من بســیار مهم بود. من هیچگاه فیلم ضدارزش و ضددینی را بازی نخواهم کرد و بازی در این نوع فیلمها را توهین به آن آیین و مخاطبان آن میدانم....توصیه من به منتقدان این فیلم این است که یکبار دیگر این فیلم را ببینند و حاضرم با آنها در مورد این اثرگفتوگو کنم، خیلی از مشکلات و معضلات با گفتوگو حل خواهد شد.

۳-آموزگارم کیارستمی استما ملت رنجکشیدهای هستیم که بلدیم ســختترین دوران را به شرایط قابلتحمل تبدیل کنیم. آموزگار من در زندگی و فیلمسازی، عباس کیارستمی است که در تمام فیلمهایش زندگی را از حلقوم مرگ بیرون میکشید. بودن آدمی را، برتر از یادبود او میدانست.مرگ را برای مردگان میخواست و زندگی را برای زندگان. در میانه خرابههای زلزله در فیلم «زندگی و دیگر هیچ» سنگ دستشویی برای زندگان میبرد و در «زیر درختان زیتون» عاشق در چادر بیخانمانهای زلزله، در پی معشوق میدوید. شــما با هر آدمی که آن مقطع و حوادثش را تجربه کرده صحبت کنید، لبخندی روی صورتــش میآید و طوری از خاطرات آن روزهایش برایتان تعریف میکند که فکر میکنیدچقدر به او خوش گذشــته است! تقریبا شبیه بیان خاطرات سربازی است که همه با اشتیاق و خنده تعریفش میکنند، ولی میدانیم که در آن دو سال برای پایانش روزشماری میکردهاند، چون موشکباران که محدود به یکی، دو روز نبود. تکرار میشد و مردم برایش برنامهریزی میکردند؛ تجمعشان تبدیل میشد به دوستی و آدمهادر آن شرایط بههم نزدیکتر میشدند.

۴-دنبال حاشیه نیستممن آدم صبوری هستم و سعی میکنم بیحاشیه کار کنم. چون چاره دیگری ندارم:به قول یک ضربالمثل «همیشه در سکوت کارت را بکن، موفقیت به اندازه کافی سروصدا به پا خواهد کرد».‎من این رویه را سالهاست که انتخاب کردهام و تا پایان عمر کاریام نیز همین روال را دنبال خواهم کرد. ســروصدا نمیکنم که در چه فیلمی و با چه کسی بازی میکنم. هیچگاه هیاهو نکردهام، چون همیشه به فکر پروژه بعدیام هستم. من کارم را انجام میدهم و کسی که باید متوجه شود، میشود. چه اشکالی دارد که عدهای هم متوجه نشوند؟عدهای همیشه به هم جایزه میدهند. یک عده بازیگر هم هســتند که غر میزنند و فحش میدهند و جایزهشان را هم میگیرند! من فرصت ندارم در این زمینهها فکر کنم. کار زیرزمینی هم نمیکنم و هر کاری ساختهام، با مجوز بوده است.‏ هر سنگی هم که جلوی پایم انداختهاند سعی کردهام با صبوری آن را کنار بزنم؛ مثلا در تبلیغات و اکران اذیت کردند، ولی گفتم اشکالی ندارد. در «برف روی کاجها» هم حوزه هنری فیلم را تحریم کرد، باز هم گفتم دیگر فیلمساختن در ایران همین است.