نوشته های مشابه

چون بادبادکی که هوا کردی رفتی و کام خویش روا کردیسوی پدر که جان و جهانت بود پرواز با تمام قوا کردیعمری سکوت ناشنوایان را با عشق، غرق شور و نوا کردیبی‌همزبانی آفت جان‌کاهی‌ست آن را ولی به مهر دوا کردیتنهاترین جوانه‌ی گلها را از گوشه‌های باغ سوا کردیلب‌های بسته را که خمش بودند چون چشمه‌ها به زمزمه وا کردیگلها نشان ز باغچه‌بان دارند از بس که غنچه را شنوا کردی