ورزش 3/ دلنوشته عادل فردوسی‌پور برای حمیدرضا صدر.حمیدرضا صدر به دلیل سرطان از میان ما رفت و حالا دیگر خاطره هایش برای ما مانده است.عادل فردوسی پور درخصوص دکتر صدر نوشت: آرزو کرد، آرزو کردیم. کاشکی می‌شد دوباره کنار هم بشینیم و فوتبال ببینیم. تا دوباره محو حرکت دستاش بشیم. سوار قطار ذهنش بشیم و بریم به گذشته. به امجدیه، به هایبوری لندن، به دل تاریخ فوتبال. حمیدرضا صدر می گفت که فوتبال زندگیه، اما زندگیش فوتبال بود. مرگ پدرش رو با جام جهانی 78 به یاد می آورد، ازدواجش رو با جام جهانی 86 و جادوی مارادونا و تولد دخترش رو با جام جهانی 90. حالا اما تو این سال اشک و درد، ما آدمای غمزده، باید یورو 2020 رو با رفتنش به یاد بیاریم. می گفت حیفه آدم قبل فینال یورو یا جام جهانی از دنیا بره. انگار آرزوش برآورده شد. با همه دردی که می کشید و به کسی نمی گفت تا سوت پایان دووم آورد و کمی بعد تسلیم این سرطان لعنتی شد. مرگ یک بار دیگر مثل همیشه غافلگیرمون کرد. هرچند بعد از این همه مصیبت دیگه سخت می‌شه غافلگیر شد. حالا ما موندیم و تقویمی که روزهای سیاهش هر روز بیشتر از دیروز می‌شه. ما موندیم و خاطره پسری که روی سکوهای امجدیه قد کشید، عاشق فوتبال شد، عشقش رو با همه مون تقسیم کرد و رفت آن سوی نیمکت زندگی. یک عشق فوتبال واقعی که دلمون برای نگاه متفاوتش تنگ می‌شه. یک دوست و همراه. شب هایی که در برنامه های مختلف با هم فوتبال تماشا کردیم و حرف زدیم رو فراموش نمی کنم. تسلیت به مادرش، همسرش و غزاله دخترش و البته تسلیم به فوتبال، عشق اول و آخرش.این متن با صدای عادل روی تصاویری از صدر و آیتمی که فوتبال 120 به تهیه کنندگی عادل برای دکتر صدر ساخته، نشسته است.