آخرین اخبار و جدید ترین خبر های دنیا در کم خبر
گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد-صدیقه نژادقربان: سفر به اهواز زیبا و شوش و شوشتر را شاید بارها و بارها تجربه کرده‌ایم یا درباره‌اش شنیده‌ایم، اما «شمال خوزستان» شاید حالا یک نقطه عطف برای کشف ناشناخته‌های این استان سراسر جاذبه است و تعطیلات نوروز بهترین فرصت برای ماجراجویی «از دزفول تا زراس» را فراهم می‌کند تا خوزستان را به شکل متفاوتی ببینید و بشناسید.
برای رسیدن به دزفول در شمال خوزستان دو راه متفاوت با جاذبه‌های منحصر به فرد وجود دارد که همین مسیر جداگانه، توفیقی اجباری برای سفر دوباره به این منطقه سراسر جاذبه و زیبایی است.
یک مسیر که از سمت کهگیلویه و بویر احمد است که از آنجا به اندیکا بروید و غرق در جاذبه‌های بی‌نظیر این شهرستان شوید؛ از قلعه‌های تاریخی گرفته تا آبشار طوف کما و از مسیر لالی که یکی از زیباترین مسیرهای ایران است، به سمت دزفول پیش بروید و مسیر زیبای دیگر از سمت لرستان است که پس از رسیدن به خرم‌آباد و استراحت و گشت گذار کوتاه به سمت «دزفول» اولین شهر خوزستان پس از لرستان وارد شوید.
دزفول را همه با «رود دز» آن می شناسند، رودی پرآب که از وسط شهر می‌گذرد و فضای بسیار زیبا و پر طراوتی را ایجاد می‌کند.
همچنین پل قدیمی که از زمان ساسانیان ساخته شده، با قدمت نزدیک به ۱۷ قرن مهم‌ترین اثر تاریخی این شهر است و منظره بسیار زیبایی را از رودخانه دز به تصویر می‌کشد.
در دزفول امکان ماجراجویی در «تنگه چالکندی»، «روستای شهیون» و «آبشار شوی» را خواهید داشت؛ یک تجربه متفاوت از دیگر سفرهایی که تاکنون داشته‌اید.
اولین مقصد ماجراجویی در دزفول، منطقه «چالکندی» است که باید با قایق از رود دز عبور کنید تا به آن برسید. لذت قایق‌سواری در دز زمانی که هوای مطبوع به صورتتان برخورد می‌کند و طبیعتی بی‌نظیر جلوی چشمانتان به تصویر کشیده می‌شود، خود یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های این سفر است که شما را برای آنچه که در انتظارتان است، آماده می‌کند.
چالکندی منطقه‌ای بدون سکنه است که در حاشیه رود دز قرار دارد و در آن صخره‌های کنده‌کاری شده‌ای را می‌بینید که به شکل اتاقک‌هایی هستند که در دل کوه قرار دارند و احتمالا دلیل نامگذاری چالکندی نیز همین موضوع بوده است؛ اگرچه این منطقه خالی از سکنه است، اما در فصل‌های گرم سال، آن زمان که روزهای خوزستان آنچنان گرم و طاقت‌فرساست که امکان بیرون آمدن در روز وجود ندارد، خانواده‌های بومی به این منطقه بسیار خنک و خوش آب و هوا می‌آیند و روزهای گرم سال را در اتاقک‌های چالکندی می‌گذرانند؛ اتاقک‌هایی که درون آن‌ها خنک است و می‌توانند برای فرار از گرما به آن پناه ببرند.
پس از تماشای چالکندی سری هم به «سد دز» بزنید که در بالادست رود دز قرار دارد؛ پشت این سد دریاچه بزرگی تشکیل شده است که وقتی به «شهیون» برسید این دریاچه را به وضوح خواهید دید.
دریاچه‌ای که حالا به یکی از جاذبه‌های گردشگری دزفول تبدیل شده است. روستای شهیون در این روزها پر از خانه‌ها و سوئیت‌هایی برای اجاره به مسافران است. بعضی از اهالی قایق‌هایی دارند تا با آن مسافران را به دریاچه پشت سد ببرند.
در این دریاچه، جزیره‌های کوچکی وجود دارند. این جزیره‌ها در واقع قسمت بالایی تپه‌های قدیمی هستند که بعد از ساخت سد و بالا آمدن آب به وجود آمده‌اند.
گاهی مسافران با قایق داخل این جزیره‌های کوچک می‌روند و حتی امکان کمپ زدن در این جزیره‌ها وجود دارد، اما به دلیل خالی از سکنه بودن آن هیچ امکاناتی وجود ندارد و باید از قبل تمام ابزارهای مورد نیاز را فراهم کرد و با تجهیزات در دل آن جزایر کمپ برپا کرد.
اما در مقابل با یک فضای حیرت‌انگیز و خاص با سکوت و آرامشی بی‌نظیر مواجه می‌شوید که تبدیل به یکی از بهترین تجربه‌های کمپینگ در زندگیتان می‌شود.
در نزدیکی شهیون منطقه جذاب دیگری به نام «کول خرسون» قرار دارد که دسترسی به آن کمی سخت است و باید خود را برای یک پیاده‌روی نسبتا طولانی آماده کنید، اما این سختی مسیر به تمام زیبایی‌هایی که در طول مسیر خواهیم دید، می‌ارزد.
باید از مزارع گندم طلایی رنگ عبور کنید و پس از کمی کوهنوردی سبک به نخلستانی با درختانی سر به فلک کشیده برسید و پس از عبور از نیزارها به یک تنگه طویل می‌رسید.
از کف تنگه، رودخانه‌ای کم آب عبور می‌کند و دورتادور را صخره‌هایی بلند احاطه کرده‌اند و همانند این است که بین دو دیوار بلند در یک کوچه تنگ در حال حرکت هستید.
قبل از ورود به تنگه، آفتاب مستقیم می‌تابد و خیلی گرم است ولی به محض ورود به تنگه فضا کاملا خنک می‌شود و چون پاهایتان در آب است دیگر احساس گرما نمی‌کنید.
اما زیباترین و خاص‌ترین جاذبه دزفول را باید در آبشار «شوی» دید؛ بزرگترین و باابهت‌ترین آبشار ایران. مسیر دسترسی به شوی، آسان نیست و باید با آمادگی بدنی به سمت شوی رفت تا نهایت لذت را از مسیر و مقصد برد.
در مسیر رسیدن به شوی چند آبشار پر آب و بزرگ و البته بسیار زیبا وجود دارد، ولی شوی گل سرسبد آن‌هاست. در واقع، برای رهایی از ترافیک‌های سرسام‌آور شهری، تعطیلات طولانی عید نوروز، زمان مناسبی برای یک طبیعت‌گردی هیجان‌انگیز است و چه جایی بهتر از سفر به سوی «آبشار شوی».
اگرچه این آبشار در دزفول و استان خوزستان واقع شده است، اما چون به لرستان نزدیک‌تر است، طبیعت آن کاملا شبیه به لرستان است. برای این سفر، بهتر است از مسیر جاده‌ای به سمت «بزرگترین آبشار خاورمیانه» حرکت کرد.
مسیر قطاری آن از ایستگاه تله زنگ، مناسب کوهنوردان حرفه‌ای است. این مسیر جاده‌ای پر از سنگلاخ است که باید حتما از ماشینهای آفرود یا نیسان‌هایی که توسط محلی‌ها ارائه می‌شود، استفاده کرد.
پس از دو ساعت و نیم نیسان سواری و تماشای زیبایی‌های مسیر، وارد جذاب‌ترین بخش سفر و ادامه راه از مسیر پاکوب می‌شوید. مسیری پرهیجان که باید از رودها عبور کرد، از سنگ‌ها پرید و از یک آبشار زیبا پایین آمد. آنقدر این مسیر زیبا، بکر و تماشایی است که زمان دو ساعته پیمایش به چشم نمی‌آید.
چون با شنیدن صدای آبشار شوی از دور و پس از آن دیدنش، دیگر خستگی معنایی ندارد و می‌توان مدت‌ها به تماشا و شنیدن صدای آن نشست.. اگرچه رفت و برگشت این مسیر، ۱۰ ساعت زمان می‌برد، اما یکی از ناب‌ترین تجربه‌ها برای کسانی است که به این آبشار سفر کرده‌اند.
پس از بازگشت از شوی و رسیدن به دزفول و یک استراحت یک روزه و گشت و گذار شهری، زمان حرکت به سمت کارون و دهکده رویایی «زراس» است. روستایی بکر در شهرستان ایذه در نزدیکی کارون سه است که تمام جاذبه‌ها از آبشار و جنگل و کوه‌های سر به فلک کشیده تا رودخانه، دریاچه و حیات وحش را یکجا در خود جمع کرده و تبدیل به یک مقصد حیرت‌آور برای عاشقان طبیعت شده است.
دهکده‌ای که به «نگین زاگرس» شهرت دارد و یک چشم‌انداز عالی از دریاچه کارون سه، جنگل‌های بلوط و قله قارون را به تصویر می‌کشد. دهکده‌ای که همچون تابلویی نقاشی است.
در آنجا هم می‌توان قایق سواری و شنا را تجربه کرد و هم پیاده‌روی در دل جنگل‌های بلوط را. یا می‌توان در کوچه پس‌کوچه‌های آن قدم زد و با مردمان خونگرمش به گفت‌وگو نشست. در زراس باید حداقل دو روز را گذراند تا فرصت تماشای بخش زیادی از جاذبه‌های آن را از دست ندهید.
پس از یک ماجراجویی رویایی در شمال خوزستان می‌توان از سمت شهرکرد مسیر بازگشت به تهران یا هر مقصد دیگر را در پیش گرفت.
عکس‌ها توسط زهرا لطیفی برداشته شده است